Denizli Alternatif Haber

İrfan Osman Hatipoğlu

Denizli sinemayı yabancı değildi. Belediye sineması, ilk olarak 1920'li yılların sonlarında açılmıştır. Değişikliklere uğramasına rağmen 2012 yılında yanana kadar varlığını sürdürdü.

Kayıtlara baktığımızda 1967 yılında; Yeni, Cem ve Tümen Sinemaları kapalı, Yeni, Cem, şafak, Nur Sinemaları açık olmak üzere toplam sekiz, 1973 yılında ise sekiz açık, on altı kapalı toplam yirmi dört sinema olduğu görülür. Bu sinemaların en meşhurlarının; Cem Sineması, Venüs Yazlık Sineması, Gar Sineması ve Belediye Sinemasıydı.

Sinemada filim izlemenin ayrı keyfi vardı. Sinemaya filim izlemek için gidecek aile, özel olarak hazırlanır. Özel giysilerine giyer, kişisel bakımlarını yapardı.  Film izlerken çekirdek çitletmeden filim izlenmezdi. Fıstık, nohut olurdu. Kapıda gazoz arabaları olur. Dört tekerlekli bir arabanın üzerinde üretilen gazozlar, bardağa doldurup satılırdı. Yine kapı önünde nohut kavurucular, kavurduğu nohudu kâğıda koyup tezgâhta satıyorlardı. Sinemaların girişinde, kasaların içine koyulan buzlarla soğutulmuş Zafer Gazozu alınır, içilirdi.

Denizli kent sinemacılığının son temsilcisi Hasan abi (Gülmezler) anlatırken hayıflanıyor. “Geldiğimiz yer burası, porno sinemacılığı” diyor. Hasan amca sinemacılığı kayınpederi, Gar Sineması sahibi Naci Karakaş’tan devralmış. Sonrasında bir tutkuya dönüşmüş. Bu tutkusunun izinde gidiyor. Televizyonlar, özellikle cep telefonların yaygınlaşaması, sinemacılığı Çınar meydanında astı diyor. “Gar sineması, demiryollarının kiralık yerinden çıkarması sonrası, bugünkü yerimizde 850 koltuklu salonumuz her akşam dolardı. Filim izlemek 125 kuruştu, bunun 100 kuruşu sinemacının, 25 kuruşu da Denizlispor’a ayrılır, her akşam belediye zabıtası gelir bu payı alırdı. Spora da katkımız olurdu. O günler güzel günlerdi” diyor.

Denizli kent sinemacılığını, Hasan amca ile konuşmayı sürdüreceğiz.